پرده‌برداری از روندهای اقلیمی از سال 1922 تا 2022: یک تحلیل سری زمانی بلندمدت از بارش در منطقه نیمه‌خشک آگرا، اوتار پرادش، هند

پیشینه: تغییرات بارندگی یک شاخص واضح از تغییرات آب و هوایی است. IPCC در گزارش‌های ارزیابی متعدد خود نگرانی‌هایی را در مورد تغییرات آب و هوایی و افزایش میانگین دمای جهانی مطرح کرده است که می‌تواند منجر به تأثیرات گسترده و فاجعه‌بار بر سیستم‌های طبیعی و انسانی شود. مطالعه الگوهای بلندمدت در اثبات تغیی...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Bob Stanley Gardner, David Durjoy Lal Soren, Nelia Lois Chauhan, Brototi Biswas, Shalomin Gardner
Format: Article
Language:English
Published: Urmia University 2024-08-01
Series:جغرافیا و آینده پژوهی منطقه‌ای
Subjects:
Online Access:https://grfs.urmia.ac.ir/article_121511_2cfeb431306b4ef03a63b1ebe151e327.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:پیشینه: تغییرات بارندگی یک شاخص واضح از تغییرات آب و هوایی است. IPCC در گزارش‌های ارزیابی متعدد خود نگرانی‌هایی را در مورد تغییرات آب و هوایی و افزایش میانگین دمای جهانی مطرح کرده است که می‌تواند منجر به تأثیرات گسترده و فاجعه‌بار بر سیستم‌های طبیعی و انسانی شود. مطالعه الگوهای بلندمدت در اثبات تغییرات آب و هوایی و اطلاع‌رسانی به تصمیمات سیاستی بسیار مهم است. اهداف: این مطالعه روند و تغییرپذیری بارندگی در منطقه نیمه‌خشک آگرا را بررسی کرده و میزان بارندگی در این منطقه را ارزیابی می‌کند. بارندگی سالانه برای 101 سال از 18 نقطه داده شبکه به صورت آماری تجزیه و تحلیل شده است. روش‌شناسی: برای پیش‌بینی و تحلیل نقاط داده، یک چندضلعی شبکه تیسن با استفاده از QGIS 3.28.4 ترسیم شد. به هر نقطه داده شبکه یک چندضلعی تیسن اختصاص داده شد. بر اساس مساحتی که هر چندضلعی تیسن پوشش می‌دهد، به آن وزن‌هایی اختصاص یافت. سپس بر اساس وزن هر چندضلعی، بارندگی سالانه در آن منطقه محاسبه شد. در مرحله بعد، داده‌ها با استفاده از آزمون همگنی نرمال استاندارد، آزمون دامنه بوشاند، آزمون U بوشاند و آزمون پتیت برای همگنی و نقاط شکست آزمایش شدند. پس از آن، روند داده‌ها با استفاده از آزمون من-کندال شناسایی و میزان آن با استفاده از برآوردگر تیل-سن محاسبه شد. از R-studio برای تمام تحلیل‌های آماری و رسم نمودارها استفاده شد. نتایج: پس از انجام آزمون همگنی نرمال استاندارد، آزمون دامنه بوشاند، آزمون یو بوشاند و آزمون پتیت، مشخص شد که داده‌ها ناهمگن بوده و نقطه شکست در سال 1967 رخ داده است. آزمون من-کندال روند کاهشی را در بارندگی سالانه نشان داد و برآوردگر تیل-سن، مقدار این روند کاهشی را برای قرن گذشته 1.63- محاسبه کرد. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهند که تغییرات آب و هوایی تأثیر قابل توجهی بر بارندگی در منطقه نیمه‌خشک آگرا دارد. روند کاهشی بارندگی می‌تواند پیامدهای منفی متعددی از جمله کمبود آب، شکست محصول و افزایش خطر خشکسالی برای این منطقه داشته باشد.
ISSN:2981-118X