بررسی سیستمی پیوند میان تاب‌آوری اکولوژیک، جزایر حرارتی شهری و سلامت عمومی
با توجه به رشد شهرنشینی و افزایش آسیب‌پذیری ناشی از تغییرات اقلیمی، تاب‌آوری شهری به‌عنوان رویکردی کلیدی در برنامه‌ریزی برای دستیابی به پایداری مطرح شده است. یکی از چالش‌های اساسی در این حوزه، کمبود پژوهش‌های میان‌رشته‌ای است که تعاملات سیستمی میان تاب‌آوری اکولوژیکی، کاهش جزایر حرارتی شهری و سلامت...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
2025-06-01
|
| Series: | منظر |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.manzar-sj.com/article_220620_92a3eabcdab42cb88ffd1bac38b4c0e0.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | با توجه به رشد شهرنشینی و افزایش آسیب‌پذیری ناشی از تغییرات اقلیمی، تاب‌آوری شهری به‌عنوان رویکردی کلیدی در برنامه‌ریزی برای دستیابی به پایداری مطرح شده است. یکی از چالش‌های اساسی در این حوزه، کمبود پژوهش‌های میان‌رشته‌ای است که تعاملات سیستمی میان تاب‌آوری اکولوژیکی، کاهش جزایر حرارتی شهری و سلامت انسانی را به‌طور جامع بررسی کنند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی معیارهای مشترک بین تاب‌آوری اکولوژیکی، کاهش جزایر حرارتی شهری و سلامت ازطریق رویکردی میان‌رشته‌ای است. همچنین، این مطالعه به‌دنبال پاسخ به این پرسش است که چگونه تاب‌آوری اکولوژیکی می‌تواند ازطریق کاهش جزایر حرارتی شهری، سلامت زیستی، روانی و اجتماعی را بهبود بخشد و آیا یک مدل چندلایه و سیستمی می‌تواند ارتباط غیرمکانیکی (شبکه‌ای) بین این عوامل را تبیین کند. این پژوهش از روش‌شناسی نظام‌مند پریسما برای شناسایی معیارهای مشترک بین سه حوزۀ مذکور استفاده کرده است. با تحلیل مطالعات پیشین و بررسی داده‌های موجود، چهارچوبی مفهومی برای درک بهتر تعاملات سیستمی میان این مؤلفه‌ها ارائه شده است. این پژوهش چهارچوب تاب‌آوری چندلایه‌ای را پیشنهاد می‌کند که در آن تاب‌آوری اکولوژیکی، کاهش جزایر حرارتی شهری و سلامت عمومی به‌عنوان مؤلفه‌های وابسته در یک سیستم شهری تطبیقی مفهوم‌سازی می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد ادغام این سه مفهوم در یک رویکرد سیستمی می‌تواند ظرفیت تطبیقی شهرها را ارتقا داده و استرس‌های محیطی را کاهش دهد. همچنین، این مطالعه بر ضرورت درنظرگرفتن تاب‌آوری شهری به‌عنوان یک چالش چندمقیاسی و میان‌رشته‌ای تأکید دارد و پیشنهاد می‌کند پژوهش‌های آینده بر توسعۀ مدل‌های عملیاتی برای ارزیابی و پیش‌بینی تأثیرات این تعاملات تمرکز کنند. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-7446 2008-2169 |