Geneza skupisk polskich w Szwecji

Polskę i Szwecję łączy ponad tysiąc lat wzajemnych kontaktów. Pierwsze sięgają jeszcze okresu przedpaństwowego obu krajów. Następne dotyczą związków dynastycznych i wiążą się z osobami Świętosławy, Eryka, Katarzyny Jagiellonki, dynastią Wazów. Jednakże osadnictwo Polaków praktycznie rozpoczęło się...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Elżbieta Muciek
Format: Article
Language:German
Published: Akademia Zamojska 2012-12-01
Series:Facta Simonidis
Subjects:
Online Access:https://czaz.akademiazamojska.edu.pl/index.php/fs/article/view/248
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Polskę i Szwecję łączy ponad tysiąc lat wzajemnych kontaktów. Pierwsze sięgają jeszcze okresu przedpaństwowego obu krajów. Następne dotyczą związków dynastycznych i wiążą się z osobami Świętosławy, Eryka, Katarzyny Jagiellonki, dynastią Wazów. Jednakże osadnictwo Polaków praktycznie rozpoczęło się po powstaniu styczniowym, a niewielkie kolonie polskie utworzyły się dopiero przed I wojną światową. Większy napływ Polaków miał miejsce w czasie II wojny światowej oraz w całym powojennym okresie Polski Ludowej. Wzmożone przyjazdy wiążą się z połową lat pięćdziesiątych, marcem 1968 roku, dekadą lat siedemdziesiątych oraz emigracją stanu wojennego. Szwedzka Polonia szacowana jest współcześnie na ok. 100 tysięcy osób. Polacy zamieszkują wszystkie szwedzkie województwa. Największe skupiska tworzą w aglomeracjach Sztokholmu, Malmö i Göteborga. Uznawani są za nową mniejszość, jedną z sześciu największych wśród ponad sześćdziesięciu grup imigrantów.
ISSN:1899-3109
2956-4085