عوامل مؤثر در تعیین مقتضای عقود

در مقالۀ پیش رو، ابتدا مقدماتی دربارۀ عقود و معنای لغوی و اصطلاحی مقتضا ارائه می‌گردد و در ادامه برای دستیابی به یک قانون منظم و منطقی، عقود به دو دستۀ «معیّن» و «نامعیّن» تقسیم می‌شوند که در عقود معیّن، منبع و مرجعِ تعیین مقتضای عقود، عرف و قانون است و نمی‌توان از شرع و دلالت الفاظ برای تعیین آن اس...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: علی مظهر قراملکی, جواد ابراهیمی, ابراهیم ابراهیمی
Format: Article
Language:Persian
Published: Razavi University of Islamic Sciences 2014-05-01
Series:آموزه‌‌های فقه مدني
Online Access:https://cjd.razavi.ac.ir/article_295_cb38ca43ce332ffaaaab9e0d3d997913.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:در مقالۀ پیش رو، ابتدا مقدماتی دربارۀ عقود و معنای لغوی و اصطلاحی مقتضا ارائه می‌گردد و در ادامه برای دستیابی به یک قانون منظم و منطقی، عقود به دو دستۀ «معیّن» و «نامعیّن» تقسیم می‌شوند که در عقود معیّن، منبع و مرجعِ تعیین مقتضای عقود، عرف و قانون است و نمی‌توان از شرع و دلالت الفاظ برای تعیین آن استفاده نمود. اما عقود نامعیّن یا بی‌نام به دو دستۀ «متداول در عرف» و «بی‌سابقه و نوپدید» تقسیم می‌شوند. در عقود رایج در عرف، مرجع تشخیص مقتضا، عرف است و حقوق‌دانان نیز این دیدگاه را تحکیم بخشیده‌اند. اما در عقود بی‌سابقه، مرجع اصلی تعیین مقتضای عقود، قصد مشترک متعاقدین است، به شرطی که مسائل و پیامدهای پیچیدۀ فقهی و حقوقی را به دنبال نداشته باشد که در این صورت باید از مکانیسم عرف برای حل مشکلات بهره گرفت.
ISSN:2251-936X
2783-3690