Katastrofy w żegludze śródlądowej w świetle zeznań członków załóg statków i frochtarzy transportujących sól z żup krakowskich z końca pierwszej połowy XVIII wieku

Dla zagwarantowania właściwej dystrybucji soli w dawnej Polsce kluczowe było zapewnienie bezpieczeństwa dostaw tego minerału do nadrzecznych składów solnych. Pomimo rygorystycznych norm określających warunki transportu soli nie udawało się uniknąć zatonięć statków lub też ich poważnego uszkodzenia,...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Szymon Kazusek
Format: Article
Language:German
Published: Akademia Zamojska 2024-06-01
Series:Facta Simonidis
Subjects:
Online Access:https://czaz.akademiazamojska.edu.pl/index.php/fs/article/view/2492
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Dla zagwarantowania właściwej dystrybucji soli w dawnej Polsce kluczowe było zapewnienie bezpieczeństwa dostaw tego minerału do nadrzecznych składów solnych. Pomimo rygorystycznych norm określających warunki transportu soli nie udawało się uniknąć zatonięć statków lub też ich poważnego uszkodzenia, a w konsekwencji bezpowrotnej utraty spławianego minerału. Postępowaniami wyjaśniającymi w sprawie zatopienia minerału oraz orzecznictwem zajmowała się komisja żup solnych. Składane przed nią zeznania świadków zatopienia ładunku soli wskazują, jak bardzo złożony i narażony na niebezpieczeństwo był spław minerału z żup krakowskich. Treść zeznań z jednej strony pokazuje, jak frochtarze zatrudniani przez zwierzchność żupną starali się ukryć swoje przewinienia, z drugiej zaś dowodzi, jak skutecznie przed tego rodzaju oszustwami starała się bronić komisja żup solnych.  
ISSN:1899-3109
2956-4085