Ewolucja polityki oświatowej państwa polskiego wobec mniejszości narodowych i etnicznych po 1989 r.
Podstawowym kryterium ewaluacji położenia mniejszości narodowych i etnicznych w państwie zamieszkania jest stworzenie prawnych i faktycznych możliwości podtrzymywania znajomości języka, kultury i tradycji przez członków tych grup mniejszościowych. Po 1989 r. polityka oświatowa państwa polskiego wob...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | German |
Published: |
Akademia Zamojska
2011-12-01
|
Series: | Facta Simonidis |
Subjects: | |
Online Access: | https://czaz.akademiazamojska.edu.pl/index.php/fs/article/view/269 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Podstawowym kryterium ewaluacji położenia mniejszości narodowych i etnicznych w państwie zamieszkania jest stworzenie prawnych i faktycznych możliwości podtrzymywania znajomości języka, kultury i tradycji przez członków tych grup mniejszościowych. Po 1989 r. polityka oświatowa państwa polskiego wobec mniejszości przybrała charakter kompensacyjny, ale w odniesieniu do społeczności uznanych prawnie za mniejszości narodowe i etniczne oraz społeczność posługującą się językiem regionalnym (Kaszubi). Nierozwiązanym pozostaje problem społeczności posiadających obywatelstwo polskie, nie wymienionych w ustawie o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym, które pretendują do takiego statusu, tudzież uznania ich języka za język regionalny w rozumieniu przepisów prawnych. W ostatnich latach nabiera również istotnego znaczenia problem kształcenia dzieci cudzoziemskich w polskim systemie oświaty. Obecność w polskich szkołach uczniów odmiennych kulturowo powoduje szereg jakościowo nowych problemów dla programowania polityki państwa wobec mniejszości narodowych, etnicznych, językowych czy kulturowych, szczególnie w kontekście obowiązywania regulacji prawnych, arbitralnie narzucających status prawny i związany z nim zakres praw w sferze edukacji.
|
---|---|
ISSN: | 1899-3109 2956-4085 |